W dniu 20 grudnia 2010 roku Rada Unii Europejskiej przyjęła decyzję autoryzującą Komisję Europejską do podjęcia negocjacji ze Szwajcarią w zakresie połączenia systemów handlu uprawnieniami do emisji funkcjonujących w Unii Europejskiej oraz Szwajcarii.
Szwajcarski system handlu uprawnieniami do emisji stał się od 2013 roku obowiązkowy dla podmiotów zakwalifikowanych do sektora energetycznego, nakładając tym samym ograniczenie (tzw. CAP) odnoszące się do możliwej ilości dwutlenku węgla, która może przez ten sektor zostać wyemitowana do atmosfery. Z uwagi na podobieństwa występujące w obu systemach, Unia Europejska i Szwajcaria podjęły próbę połączenia dwóch niezależnych systemów handlu uprawnieniami do emisji.
Struktura funkcjonowania systemu szwajcarskiego jest identyczna z działaniem systemu unijnego. Oba systemy obejmują te same gazy cieplarniane i sektory gospodarki, w obu przypadkach również zastosowano te same progi włączające do systemu. Corocznie przyznawane uprawnienia do emisji dla podmiotów objętych systemem szwajcarskim zmniejszają się zgodnie z trendem zmniejszania limitów przyznawanych uczestnikom unijnego systemu handlu. Takie same zasady funkcjonują również w zakresie metod przyznawania uprawnień do emisji oraz stosowania benchmarków, aukcji czy też uznawalności międzynarodowych jednostek redukcji wykorzystywanych w tych systemach. Funkcjonowanie obu systemów jest ograniczone tymi samymi okresami rozliczeniowymi.
Do chwili obecnej system szwajcarski nie obejmował swoimi regulacjami sektora lotniczego, biorąc jednak pod uwagę jego rosnący udział w bilansie całkowitym emisji gazów cieplarnianych, Szwajcaria rozpoczęła prace nad włączeniem tego sektora do systemu.
Zakłada się, że porozumienie dotyczące połączenia systemów nastąpiłoby w drodze zawarcia obustronnej umowy, która zostanie podpisana przed końcem bieżącego roku, jednak nie wejdzie w życie wcześniej niż w roku 2019. Niezwłocznie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego niezbędnej do zakończenia negocjacji, ostateczna treść porozumienia zostanie przedyskutowana na forum Rady Unii i przedstawiona obu stronom do ratyfikacji.
Więcej informacji na temat połączenia obu systemów w zakresie operacji lotniczych można znaleźć na stronie Komisji Europejskiej:
https://ec.europa.eu/clima/news/eu-and-switzerland-join-forces-emissions-trading_en
lub portalu rządowym Szwajcarii:
https://www.admin.ch/gov/en/start/documentation/media-releases.msg-id-67745.html oraz https://www.bafu.admin.ch/bafu/en/home/topics/climate/info-specialists/climate-policy/emissions-trading/informationen-fuer-luftfahrzeugbetreiber.html
Pomimo faktu, że połączenie systemów Szwajcarii i Unii Europejskiej odbyłoby się najwcześniej w 2019 roku, z informacji udostępnionych przez portal rządowy Szwajcarii wynika, że niektóre zadania nałożone na operatorów statków powietrznych objętych tym systemem powinny zostać zrealizowane już w 2017 roku. Operatorzy statków powietrznych wykonujący operacje lotnicze objęte systemem szwajcarskim najpóźniej do 30 września 2017 roku powinien złożyć do organu Federal Office for the Environment plan monitorowania danych dotyczących tonokilometrów. Dokument ten będzie podstawą do gromadzenia od początku 2018 roku danych niezbędnych do obliczenia liczby darmowych uprawnień do emisji przyznawanych operatorom. Podobnie jak w systemie unijnym, informacje te obejmują tzw. dane na temat tonokilometrów zrealizowanych przez poszczególnych przewoźników na określonych trasach.
W związku z faktem, że za brak złożenia planu monitorowania danych dotyczących tonokilometrów przewidziano kary pieniężne w wysokości 5.000 franków szwajcarskich, Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarzadzania Emisjami zwraca się do operatorów statków powietrznych, którzy w 2016 roku wykonywali operacje lotnicze objęte systemem szwajcarskim, o dokładne ich przeanalizowanie i podjęcie odpowiednich działań w celu uniknięcia przewidzianych prawem szwajcarskim kar.