Wymogi dla prowadzących instalacje i operatorów statków powietrznych związane z monitorowaniem, raportowaniem i weryfikacją emisji gazów cieplarnianych w ramach EU ETS określają następujące akty prawne:

• Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2015 r., Poz. 1223)
• Rozporządzenia Komisji Europejskiej (UE) Nr 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. U. L 334 z 31.12.2018, s. 1)
• Rozporządzenia Komisji Europejskiej (UE) nr 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji raportów na temat wielkości emisji gazów cieplarnianych i raportów dotyczących tonokilometrów oraz akredytacji weryfikatorów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. U. L 334 z 31.12.2018, s. 94)
• Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 421/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającym dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, w celu wprowadzenia w życie do 2020 r. porozumienia międzynarodowego w sprawie stosowania jednego międzynarodowego środka rynkowego do emisji z międzynarodowego lotnictwa (Dz. Urz. UE L 129 z 30.04.2014, str. 1 ze zm.)
• Rozporządzenie Komisji (UE) nr 743/2014 z dnia 9 lipca 2014 r. zastępujące załącznik VII do rozporządzenia (UE) nr 601/2012 w odniesieniu do minimalnej częstotliwości analiz.
• Rozporządzenie Komisji (UE) NR 206/2014 z dnia 4 marca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 601/2012 w odniesieniu do współczynników ocieplenia globalnego dla gazów innych niż CO₂