Wykaz sektorów i podsektorów uznanych za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030 określono w decyzji delegowanej Komisji (UE)…/… z dnia 15 lutego 2019 r. uzupełniającej dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wskazania sektorów i podsektorów uznanych za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030.

Ucieczka emisji w kontekście przydziału uprawnień.

Zgodnie z art. 10b ust 4 zmienionej Dyrektywy ETS inne sektory i podsektory uznaje się za zdolne do przeniesienia większych kosztów uprawnień na ceny produktów i przydziela się im bezpłatne uprawnienia w wysokości 30% liczby określonej zgodnie z art. 10a. O ile nie zostanie postanowione inaczej w przeglądzie dokonanym zgodnie z art. 30, bezpłatne uprawnienia dla innych sektorów i podsektorów, poza systemem ciepłowniczym, są zmniejszane stopniowo o równe liczby po 2026 roku, tak by w 2030 roku nie było bezpłatnych uprawnień.

Zgodnie z art. 10 Rozporządzenia FAR, jeżeli instalacja objęta EU ETS wytworzyła mierzalne ciepło i wyprowadziła je do instalacji lub innego podmiotu nieobjętego EU ETS, prowadzący instalację uznaje, że danego procesu podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple w odniesieniu do tego ciepła nie wykorzystuje się w sektorze lub podsektorze narażonym na znaczące ryzyko ucieczki emisji, chyba że prowadzący instalację przedstawi przekonujący dla właściwego organu dowód, że konsument mierzalnego ciepła należy do sektora lub podsektora uważanego za narażony na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Aby dokonać rozróżnienia mierzalnego ciepła, które można przypisać do podinstalacji sieci ciepłowniczej, prowadzący instalację przedstawia przekonujący dla właściwego organu dowód, że mierzalne ciepło jest wyprowadzane do sieci ciepłowniczej.

W odniesieniu do podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie oraz podinstalacji wytwarzających emisje procesowe, prowadzący instalację na podstawie kodów NACE i PRODCOM stosuje wyraźne rozróżnienie, czy dany proces wykorzystuje się w sektorze lub podsektorze uważanym za narażony na znaczące ryzyko ucieczki emisji, czy też danego procesu nie wykorzystuje się w takim sektorze lub podsektorze.

Co do zasady, przydział uprawnień do emisji związany z produkcją ciepła domyślnie oblicza się jak dla produkcji ciepła do sektorów nienarażonych na ryzyko ucieczki emisji. Jeżeli ciepło produkowane jest na potrzeby ogrzewania komunalnego (sieci ciepłowniczej) lub do sektorów narażonych na ryzyko ucieczki emisji, i co za tym idzie - przydział uprawnień jest odpowiednio wyższy – „prowadzący instalację przedstawia przekonujący dla właściwego organu dowód” na produkcję ciepła do sieci ciepłowniczej lub sektora narażonego na ucieczkę emisji. Oznacza to, że dla każdego określonego we wniosku o przydział uprawnień strumienia ciepła, konieczne będzie określenie kodów NACE lub PRODCOM odbiorcy.

 

rok	Domyślnie non-CL	Dla sieci ciepłowniczych	Sektory CL
2021	30%	30%	100%
2022	30%	30%	100%
2023	30%	30%	100%
2024	30%	30%	100%
2025	30%	30%	100%
2026	30%	30%	100%
2027	22,5%	30%	100%
2028	15%	30%	100%
2029	7,5%	30%	100%
2030	0%	30%	100%