1. Rezerwa – Znaczące zwiększenie zdolności produkcyjnych
2. Zmniejszenie Przydziału – Znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnych
3. Podział/połącznie instalacji

 

 

REZERWA – ZNACZĄCE ZWIĘKSZENIE ZDOLNOŚCI PRODUKCYJNYCH

Dla nowych instalacji, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1223 z późn.zm.), uprawnienia do emisji przyznaje się z unijnej rezerwy na wniosek prowadzącego instalację. Poniżej opisano podstawowe zasady ubiegania się o przydział uprawnień do emisji z rezerwy.

Zasady ubiegania się o przydział uprawnień do emisji dla instalacji nowej.

Przez instalację nową, zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy, należy rozumieć instalację:

• a) która po raz pierwszy uzyskała zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych po dniu 30 czerwca 2011 r., lub
• b) w której nastąpiło znaczące zwiększanie zdolności produkcyjnej po dniu 30 czerwca 2011 r.

Za znaczące zwiększenie zdolności produkcyjnej rozumie się, zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy, wzrost zdolności produkcyjnej lub poziomu działalności będący wynikiem co najmniej jednej zmiany fizycznej w odniesieniu do konfiguracji technicznej i funkcjonowania podinstalacji, innej niż zwykła wymiana istniejącej linii produkcyjnej w instalacji, na skutek którego:

1. podinstalacja może działać ze zdolnością produkcyjną o co najmniej 10% wyższą w stosunku do początkowo zainstalowanej zdolności produkcyjnej przed dokonaniem zmiany lub
2. podinstalacja, której dotyczą fizyczne zmiany, osiągnęła znacznie wyższy poziom działalności prowadzący do uzyskania dodatkowego przydziału uprawnień do emisji wynoszącego ponad 50 000 uprawnień do emisji rocznie, który jednocześnie stanowi co najmniej 5% wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji przydzielonych tej instalacji przed dokonaniem zmiany, w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 albo stosownie do informacji, o której mowa w art. 69 ust. 12 lub art. 70 ust. 11.

Na wniosek prowadzącego instalację nową przydziela się uprawnienia do emisji z unijnej rezerwy na produkcję inną niż energia elektryczna.

Wniosek o przydział uprawnień do emisji z unijnej rezerwy dla instalacji nowej należy złożyć w formie pisemnej i w postaci elektronicznej na formularzu NER&C dostępnym w Biuletynie Informacji Publicznej ministra właściwego ds. środowiska. Prowadzący instalację nową powinien wystąpić z wnioskiem o przydział uprawnień do emisji w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęci normalnej działalności, o którym mowa w art. 68 ust. 9 ustawy albo od dnia rozpoczęcia zmienionej działalności, o którym mowa w art. 68 ust. 10 ustawy.

Zawarte w formularzu dane i informacje podlegają weryfikacji przez weryfikatora. W przypadku instalacji nowych będących następstwem znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej, prowadzący instalację określa zdolność produkcyjną dodaną, która stanowi różnicę pomiędzy początkowo zainstalowaną zdolnością produkcyjną podinstalacji a zainstalowaną zdolnością produkcyjną tej podinstalacji uzyskaną po dokonaniu zmiany.

Zweryfikowany formularz NER&C, wraz z raportem o metodyce zbierania danych przekazanych we wniosku, protokołem z przeprowadzonej przez weryfikatora weryfikacji oraz opisem i schematem strukturalnym instalacji nowej z podziałem na podinstalacje prowadzący instalację nową powinien przedłożyć do ministra właściwego do spraw środowiska.

Komplet koniecznych do przedłożenia dokumentów obejmuje:

• wydruk formularza NER&C;
• protokół z weryfikacji informacji o instalacji przekazanych w formularzu NER&C, podpisany przez weryfikatora;
• raport o metodyce zbierania danych przekazanych we wniosku;
• opis i schemat strukturalny instalacji nowej z podziałem na podinstalacje;
• w przypadku instalacji nowych będących następstwem znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej dokument potwierdzający dokonanie w instalacji zmiany fizycznej;
• płytę CD z elektroniczną wersją zweryfikowanego formularza NER&C oraz elektronicznymi kopiami pozostałych dokumentów wymienionych powyżej.

 

ZMNIEJSZENIE PRZYDZIAŁU – ZNACZĄCE ZMNIEJSZENIE ZDOLNOŚCI PRODUKCYJNYCH

Zasady dostosowania przydzielanej liczby uprawnień do emisji dla instalacji, w której nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej.

Dla instalacji, w której nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1223, z późn. zm.), przydzieloną liczbę uprawnień do emisji dostosowuje się do poziomu tego zmniejszenia w pozostałych latach okresu rozliczeniowego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło to zmniejszenie. Poniżej opisano podstawowe zasady dotyczące dostosowania liczby uprawnień do emisji do poziomu znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnej.

Przez znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej należy rozumieć, zgodnie z art. 71 ust. 5 ustawy, obniżenie zdolności produkcyjnej lub poziomu działalności będące wynikiem co najmniej jednej zmiany fizycznej w odniesieniu do konfiguracji technicznej i funkcjonowania podinstalacji, innej niż zwykła wymiana istniejącej linii produkcyjnej w instalacji, na skutek którego:

1. podinstalacja może działać ze zdolnością produkcyjną o co najmniej 10% niższą w stosunku do początkowo zainstalowanej zdolności produkcyjnej przed dokonaniem zmiany, lub
2. podinstalacja, której dotyczą fizyczne zmiany, osiągnęła znacznie niższy poziom działalności, który prowadzi do zmniejszenia przydziału uprawnień do emisji o ponad 50 000 uprawnień do emisji rocznie stanowiącego jednocześnie co najmniej 5% wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji przydzielonych tej instalacji przed dokonaniem zmiany.

Prowadzący instalację, w której nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej, przedkłada do Krajowego ośrodka informację o zakresie zmniejszenia zdolności produkcyjnej oraz o zainstalowanej zdolności produkcyjnej w instalacji po dokonaniu tego zmniejszenia.

Informację tę składa się na formularzu NER&C w postaci pisemnej i w postaci elektronicznej.

Zawarte w formularzu informacje o instalacji, w której nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej, podlegają weryfikacji przez weryfikatora. Koszt weryfikacji informacji o instalacji ponosi prowadzący instalację.

Do informacji dołącza się:

• raport o metodyce pozyskania danych przekazanych w informacji;
• protokół z przeprowadzonej przez weryfikatora weryfikacji danych przekazanych w informacji;
• opis i schemat strukturalny instalacji z podziałam na podinstalacje.

 

PODZIAŁ ALBO POŁĄCZENIE INSTALACJI

Zasady podziału albo połączenia przydzielanej liczby uprawnień do emisji dla instalacji, w której nastąpił podział albo połączenie instalacji objętej systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Instalacje objęte systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, zwaną dalej „instalacją objętą systemem”, działając na wolnym rynku podlegają takim samy zmianą jak pozostałe podmioty. Zmiany własnościowe instalacji są jednym z najczęściej występujących zmian obok zmian powodujących rozbudowę lub likwidację zainstalowanych mocy. Jednym z elementów zmian własnościowych jest zbywanie lub nabywanie instalacji lub ich części, przez podmioty obrotu prawnego. Innym elementem tych zmian przy zbyciu albo nabyciu jest łączenie lub podział instalacji. W przypadku instalacji objętej systemem, którym przyznano bezpłatnie uprawnienia do emisji, określone zostały także zasady rozporządzania przyznanymi uprawnieniami do emisji w przypadku zmiany poziomu działalności czy łączenia albo podziału instalacji.

Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych w art. 55 określa zakres zmian w instalacji między innymi łączenie albo podział instalacji, skutkujących zmianą zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych. Aby mógł wystąpić przypadek połączenia albo podziału instalacji objętej systemem musi być spełnione kilka przesłanek.

1. Pierwszą przesłanką jest objęcie instalacji łączonej albo dzielonej systemem oraz przydzielenie dla tej instalacji bezpłatnych uprawnień do emisji na zasadach określonych przepisami zawartymi w art. 10a dyrektywy 2003/87/WE [1] i decyzji Komisji nr 2011/278/UE [2] transponowanymi do przepisów krajowych.
2. Drugą przesłanką, która musi być spełniona abyśmy mieli do czynienia z połączeniem albo podziałem instalacji objętej systemem jest powstanie w wyniku tych działań instalacji. Wynika to z zasady, że przydziela się uprawnienia do emisji dla instalacji na zasadach określonych w przedmiotowych przepisach, w sposób indywidualny dla każdej instalacji. Przydział podlega co roku weryfikacji i w przypadku spełnienia odpowiednich przesłanek jest on dostosowany do zmniejszonego poziomu działalności danej instalacji.

Instalacją w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest „stacjonarne urządzenie techniczne lub zespół takich urządzeń, w których są prowadzone jedno lub więcej działań określonych w załączniku nr 1 do ustawy oraz wszystkie inne czynności posiadające bezpośredni technicznych związek ze wskazanymi działaniami prowadzonymi w danym miejscu, które powodują emisję lub mają wpływ na jej wielkość”. Zmiana zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych w przypadku połączenia albo podziału instalacji objętej systemem jest wymaganiem formalnym. Kluczowym elementem procedury połączenia albo podziału instalacji objętej systemem jest sposób postępowania z przydzieloną tym instalacjom liczbą bezpłatnych uprawnieniami do emisji. Komisja Europejska w wytycznych pt. Wytyczne – połączenie i podział instalacji (GD10), wskazała zasady odnoszące się do połączenia albo podziału przydzielonych tym instalacją bezpłatnych uprawnieniami do emisji. Wytyczne zostały częściowo przetransponowane w art. 59 – 60 ustawy.

Przez podział instalacji objętej systemem należy rozumieć podział zespołu urządzeń działających dotychczas jako jedna instalacja na co najmniej dwie odrębne instalacji. Przez łączenie instalacji rozumie się utworzenie jednej instalacji z co najmniej dwóch instalacji, bez względu na podstawę prawną tego połączenia. Po podziale albo połączeniu instalacji należy wystąpić o zgodę na podział albo połączenie przydzielonych dla tych instalacji uprawnień do emisji. Aby tego dokonać należy zgodnie z art. 59 ustawy przedłożyć do Krajowego ośrodka informację o:

1. podziale albo połączeniu uprawnień do emisji przydzielonych tym instalacjom;
2. instalacji powstałej w wyniku podziału albo łączenia.

Informację składa się w terminie 30 dni od dnia uzyskania ostatecznego zezwolenia wydanego w wyniku podziału albo łączenia instalacji. Do informacji o instalacji powstałej z podziału albo połączenia instalacji dołącza się:

1. opis i schemat strukturalny instalacji z podziałem na podinstalacje;
2. kopię raportu o metodyce zbierania danych przekazanego przy wniosku o przydział uprawnień do emisji w ramach Krajowych Środków Wykonawczych.;
3. protokół z weryfikacji informacji o instalacji powstałej w wyniku podziału albo łączenia instalacji.

Informację o instalacji powstałej w wyniku podziału albo łączenia sporządza się na formularzu M&S i podaje weryfikacji przez weryfikatora w zakresie poprawności, wiarygodności oraz dokładności zawartych w nim informacji.

Zgodnie z art. 60 ust. 2 ustawy Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu ds. środowiska informację o instalacjach powstałych w wyniku podziału albo łączenia i przypadającej dla każdej z tych instalacji liczbie uprawnień do emisji. Minister Środowiska przekazuje Komisji Europejskiej do akceptacji informację o propozycji podziału albo połączenia uprawnień do emisji przydzielonych instalacjom ulegającym podziałowi albo łączeniu. Jeżeli Komisja Europejska zaakceptuje propozycję podziału albo połączenia uprawnień do emisji, uprawnienia do emisji w liczbie odpowiadającej zaakceptowanej propozycji zostanie wydany na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii w roku następującym po roku, w którym nastąpił podział albo łączenie instalacji.

Prowadzący instalację dla instalacji, która powstała z podziału instalacji po uzyskaniu zezwolenia występuje o otwarcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii, zgodnie z art. 16 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz. Urz. UE L 122 z 03.05.2013, s.1).

Prowadzący instalację dla instalacji, która przestała istnieć po połączeniu z inną instalacją objętą systemem, po wygaszeniu zezwolenia występuje o zamknięcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii, zgodnie z art. 28 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013. W przypadku gdy po podziale albo łączeniu instalacji dochodzi do znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej, o którym mowa w art. 69 ust. 2 albo znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 71 ust.5 ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 10 albo 11.

 

[1] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631, z późn. zm.)

[2] z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2011/278/UE)Dz. Urz. UE L 130 z 17.05.2011, str. 1, z późn. zm.