W związku z pytaniami kierowanymi do Krajowego ośrodka dotyczącymi zasad kwalifikacji instalacji do systemu EU ETS, i znaczenia w tym kontekście sposobu kwalifikacji instalacji objętej systemem na gruncie innych pozwoleń środowiskowych, w szczególności na gruncie pozwolenia zintegrowanego i pozwolenia na wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza, zwracamy uwagę, iż sposób kwalifikowania określonych źródeł emisji wchodzących w skład instalacji na gruncie pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza, ma charakter pomocniczy a niedeterminujący z punktu widzenia ujęcia określonych źródeł emisji jako składowych części instalacji objętej systemem EU ETS.

Obowiązek dołączania do wniosku o wydanie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, zgodnie z art. 53 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz.1201) tych pozwoleń, ma na celu ułatwić organom właściwym do wydania zezwolenia w podjęciu ustaleń dotyczących tego, jakie procesy i działania są prowadzone w instalacji oraz w jaki sposób prawidłowo wyznaczyć granice instalacji.

Należy podkreślić, iż kwalifikacja instalacji do objęcia systemem EU ETS odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018, poz. 1201) w tym szczególności: definicji instalacji, o której mowa w art. 3 pkt. 7 oraz kryteriów włączania instalacji określonych w załączniku nr 1 do tej ustawy.

Kwalifikacja instalacji do objęcia systemem EU ETS nie odbywa się zatem na gruncie przepisów dotyczących wydawania pozwoleń zintegrowanych oraz pozwoleń sektorowych tj. na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2018 r. poz, 799, ze. zm.) oraz sposobu rozumienia pojęcia instalacji, którą przyjmuje art. 3 pkt 6 tej ustawy.